Conairipe

Vrijdag 9 januari


Moe en tijdloos.

Eigenlijk telt deze dag niet met al de voorgaande dagen mee.
Ik ben redelijk vroeg in de ochtend hoopvol en met veel verwachtingen naar het park Huilo-Huilo vertrokken en dacht er een uurtje rijden voor nodig te hebben, maar dat bleek een misverstand. De afstand, de slechte weg, de ontbrekende bewegwijzering en een stop in Conaripe waren de oorzaak, dat ik pas ergens in de middag de grote parkeerplaats van dit park opreed.


Conairipe.

De parkeerplaats was overladen vol met auto’s en het publiek kon ik niet rijmen met wat ik verwachtte. Veel kleine kinderen, opa’s en oma’s en uitbundige jongeren. Ik heb geen problemen met dit publiek, maar ik werd wel nieuwsgierig naar het gebodene.
 

Dit keer een paar koeien voor de wagen.

Uit een folder en uit verhalen van het park verlatende bezoekers bleek, dat er een leuke waterval en dikke bomen te zien waren met veel attracties voor kinderen. Het was ook warm en ik kreeg hier geen goed gevoel bij. Na mijn kersen opgegeten te hebben, ben ik maar terug gereden richting………… waarheen? Ik was vrij en had geen slaapplaats besproken. Eerst maar ergens een kop koffie zoeken in Neltume, een dorpje in dit bergachtig gebied. Op de terugweg naar Villarrica nam ik de tijd om van het mooie afwisselende landschap te genieten. Bossen met grote en ook dikke Coigüe’s, meertjes en af en toe een open gebied met schrale weiden of wat hier voor door mag gaan.


Geen last van lekke banden.

Ik besloot om vandaag nog dicht bij de Vulcan Llaima te komen, dat had ik drie weken geleden ook geprobeerd, maar toen was Chili nog vreemd voor mij, toen regende het en werd ik simpel van het Spaans, toen sloeg mijn auto af en weigerde mijn navigatie. Toen moest ik ook de volgende dag terug naar het vliegveld om mijn uitreis documenten voor de auto te halen.

 

Conairipe, hondenvoer winkel.

Vanaf Villarrica reed ik via een grindweg van 28 kilometer binnen door naar Cunco, een stadje onder de rook van de vulkaan Llaima.
Onderweg kwam ik tot de conclusie, dat deze dag eigenlijk niet paste in de rij van geslaagde en soms minder geslaagde dagen.