Zondag, zomer.

Castro op Isla Grande de Chiloé. 22 december ’s avonds

21 december in Valdivia, de zon schijnt en er waait een frisse zeebries. Midwinter of de eerste dag van de zomer? het ligt er maar net aan waar je bent. Is het hier, dan is het korte broeken en buiten-zijn weer, is het daar, dan zit je met een trui aan, binnen, achter koffie met appelgebak te kijken naar het troosteloos weer. Maar of je nu hier of daar bent, overal is men met de kerst bezig. Daar, ten noorden van de evenaar hebben veel mensen een kerstboom, waarvan de naalden tussen kerst en oud en nieuw loslaten en daar is ook de stille hoop gesmolten zodat er weer geen sneeuw ligt en de kerstman zit te zweten onder zijn muts.

                                        

Kerstboom zonder naalden.

       
Hier is het allemaal anders. Geen rode kerstmutsen op straat, geen kerststol, geen glühwein en al helemaal geen kerstmarkt. Wel kerstbomen, maar dan van hout, wel kerstcadeaus met prachtige verpakkingen. Wel kerstklanken, maar alleen van het carillon boven in de toren van de kerk en uiteraard sjouwen de vrouwen met zware boodschappentassen. (hier zie je geen echtgenoot achter een winkelwagentje lopen duwen) Verder krijg ik niet veel van de kerst-voorbereidselen in dit zwaar katholiek-land mee.

Het is zondagmorgen en ik had verwacht dat je een kogel door het stadje zou kunnen schieten, maar gelukkig had ik geen kogels, want anders waren er grote ongelukken gebeurd. Tegen tienen waren er veel gelovigen voor de kerkdienst onderweg en op de kade bij het water was het markt. De kerkdienst liet ik maar voor gezien, omdat ik het Spaans toch niet kan volgen en zingen niet mijn ding is.
Maar ik loop graag even over een markt. Ik had mij voorgenomen om voor onderweg brood, kaas en fruit te kopen.

Vismarkt in Valdivia.

De zondagmorgen markt in Valdivia is hoofdzakelijk een vismarkt, maar wel een markt om niet gauw te vergeten. Alle vis wordt ter plekke schoon gemaakt. Toen ik dit zag dacht ik dat de schoonmakers de koppen en ingewanden achter zich in het water gooiden. Maar toen ik beter keek, zag ik een verdieping lager reusachtige zeeleeuwen op een richel zitten / liggen, wachtend op het slachtafval. De vis-schoonmakers staan echt nog geen meter van de gevaarlijke en agressieve zeeleeuw-stieren.

Verwende zeeleeuw wacht op een lekkere vissenkop.

Wat mij in dit land opvalt, is dat het zo schoon is, geen zwerfvuil, schone toiletten, schone mensen die ook bijna allemaal een heerlijke wierook achtige geur meedragen. Daarbij zijn nagenoeg alle mensen vriendelijk, behulpzaam en gastvrij.
Op weg naar Puerto Montt moest ik uiteraard geregeld stoppen om van de bloeiende planten in de berm te kunnen genieten. Vooral de vele bloeiende Cortaderia araucana gaf een speciaal effect, deze z.g. pampasgras verschilt van zijn broer, die aan de andere kant van het Andesgebergte, op de Pampas thuis is, door zijn open bloeiwijze.

Cortaderia araucana.

In Puerto Montt was ik snel uitgekeken, weer bomvolle winkelstraten waar hoofdzakelijk de van oorsprong Indiaanse bevolking in groten getale op af kwam. Maar in deze stad hing geen gezellige sfeer die ik in de andere steden had ervaren.
Tijdens de oversteek met de ferry naar Isla Grande de Chiloé begon het te regenen. Deze ferry is tijdens de vaart helemaal omsloten door staal zonder patrijspoorten, als ware het een grote drijvende zeecontainer zonder dak. Ik ben toch even op de verhoogde omgang een frisse neus gaan halen. Ik vind een overtocht altijd weer een aparte ervaring, vooral als er wat niet-Nederlands te zien is. Tijdens deze overtocht zwommen orca's met de boot mee en vlogen er grote groepen pelikanen en andere voor mij onbekende zeevogels voor het schip uit.

Orca vertoont zijn kunsten.

Toen Darwin hier was, schreef hij; in winter the climate is detestable, and in summer it is only a little better. I should think there are few parts of the world, within the temperate regions, where so much rain falls.
Het regende en ik was voorbereid.
Ik had geen flauw idee wat ik op het eiland Chiloé te zien zou krijgen, geen bergen in ieder geval.
Het eiland is ongeveer 180 x 50 km.

De eerste kilometer op het eiland Chiloe .