Keuzes maken

Castro op Isla Grande de Chiloé. 22 december 7.30

O, soms is het moeilijk om keuzes te maken. Ik was een uur rijden van de grote Araucaria’s in het Llaima reservaat, maar ik kon mijn grensoverschrijdende documenten ook van het vliegveld in Temuco halen. Heb besloten om mijn reis door Chili tegen de klok in te maken, dan zouden de Araucaria’s als laatste in beeld komen.
Het valt me op, dat er in Chili wel heel veel kleine bussen rijden. De passagiers staan ergens aan de kant van de weg, meestal is er geen duidelijke bushalte te zien. Chili schijnt een goed, goedkoop en uitgebreid openbaar vervoersnetwerk te hebben.

Markt in Temuco

 
In Temuco is er elke dag markt. De markt bevindt zich gedeeltelijk in grote hallen, waar de reguliere handelaren hun verkoopwaar zo aantrekkelijk mogelijk uitstallen. Stapels grote aardappelen, sinaasappelen, gesorteerde vis, hoge stapels kazen en ……verleidelijke verse en schoongemaakte kersen, het is hier dus begin zomer. Het is  niet de bedoeling, dat je zelf jen eigen fruit uitzoekt, zoals ik dat bij de groenteman in Gieten gewend ben. Blijkbaar had de verkoopster veel moeite gedaan om haar berg sinaasappels zorgvuldig te stapelen. Want toen ik mijn eigen sinaasappels wou uitzoeken, deden haar strenge woorden en bijpassende gezichtsuitdrukking mij ineen krimpen, net zoals mijn moeder mij destijds in de keuken tot de orde kon roepen Toen de verkoopster mijn schrik en verontwaardigde blik zag, moest ze lachen en kreeg ik een blanke perzik van haar.

Boeren uit de omgeving brengen hun groentes en kruiden aan de man.

De weg naar Valdivia gaat door een prachtig gebied met beboste heuvels, waar moerassen en vennetjes tussen liggen. Af en toe wordt dat afgewisseld door weilanden waar veel zwart bonte koeien grazen. Naar wat ik van de weg  af kon zien, zijn hier moderne veebedrijven. Ook hier wordt het hooi ingewikkeld tot grote balen.
  
                                                   l

Blechnum chilense 

Het was druk op de weg, zodat ik moeilijk kon stoppen om es te kijken wat er zoal aan de kant van de weg groeit. 
In de Yearbooks 1990 en 2007 van de IDS, International Dendrology Society,  waarin IDS-rondreizen door Chili worden beschreven, staat dat er in Valdivia een arboretum zou zijn. Na lang zoeken en hulp via de SMS met Margriet heb ik het arboretum kunnen vinden. Maar hier wil ik verder niet meer over vermelden, dan dat het zoeken en de wandeling door het slecht onderhouden arboretum zonde van mijn tijd was. Vooral het ontbreken van enig etikettering stelde mij teleur. Vervolgens heb ik de botanische tuin van de Universiteit van Valdivia ook met moeite kunnen vinden. Ik had gehoopt meer over de inheemse flora te weten te komen, voordat ik de reservaten in zou gaan. Helaas. Teleurgesteld in mijn verwachtingen zocht ik een slaapplaats in het stadje.